Onze IKC medewerkers staan elke dag vol enthousiasme klaar voor de kinderen van Onder de Wieken. Het is dankzij hen dat onze kinderen elke dag met plezier naar school gaan. Maar hoe ervaren zij het zelf om voor Onder de Wieken te werken? We vroegen het onze juffen Leenke en Daphne, die naast leerkracht in groep 7/8 ook Daltoncoördinator zijn op school.
Voor veel ouders van nieuwe leerlingen is het Daltononderwijs nog iets vaags of ongrijpbaars. Helemaal omdat ze het vaak vanuit hun eigen jeugd niet kennen: de meeste ouders groeiden op met traditioneel onderwijs. Juf Leenke: “En dat snap ik heel goed. Ook ik groeide op met traditioneel onderwijs, maar ik zie nu hoe groot het verschil met het Daltononderwijs is. Wat voor impact dat heeft op de ontwikkeling van een kind. Om maar een voorbeeld te noemen: in het traditionele onderwijs zitten kinderen in rijtjes naast en achter elkaar, dat is bij ons niet het geval. Op Onder de Wieken zitten ze in groepjes. Dat stimuleert de samenwerking onderling. Op die manier leren ze niet alleen van ons, maar ook van elkáár. De groepjes wisselen regelmatig, waardoor kinderen ook contact maken met klasgenoten die niet hun vriendje of vriendinnetje zijn.”
Aan het enthousiasme van de juffen over het Daltononderwijs ligt het in elk geval niet. Daphne: “Zelf heb ik stage gelopen op zowel een traditionele school als op een Daltonschool. Na de stages wist ik één ding zeker: ik wilde gaan werken op een Daltonschool. Juist omdat het zoveel mooie voordelen kent voor de kinderen.” Een van de elementen waarmee ze zo blij is, is de ‘trots-op-map’ van de leerlingen. “Dat is een naslagwerk waarin ze alles mogen stoppen waarop ze trots zijn. Dat hoeft niet een goed cijfer voor een toets te zijn, maar het mag ook een gymoefening zijn. Of een tekening waarop je trots bent. Zo leren we de kinderen enerzijds te reflecteren op zichzelf en anderzijds het inzicht te geven dat niet alleen harde cijfers belangrijk zijn.”
Ook het smileybord is voor Leenke en Daphne een favoriet element uit het Daltononderwijs. Leenke: “‘s Ochtends geven kinderen met een smiley aan hoe ze zich voelen. Ook als dat boos of verdrietig is. Juist dan is het waardevol voor ons om te weten dat er iets speelt bij het kind. Soms gaan we een-op-een even met het kind praten om te vragen wat er aan de hand is, in andere gevallen durft iemand het zelfs in de klas te delen, mede dankzij het smileybord.”
Van de middelbare scholen in de omgeving horen Daphne en Leenke dat de kinderen van het Daltononderwijs vaak al een voorsprong hebben op de rest. Daphne: “Doordat de kinderen in ons Daltononderwijs al heel zelfstandig leren werken en plannen, hebben ze hier aan de start van de middelbare school veel profijt van. Voor de kinderen zelf is het niet meer dan normaal, zij weten niet beter.” Leenke: “En ook hun reflecterend vermogen is al heel goed als ze onze school verlaten. Juist omdat we zoveel aandacht besteden aan hoe iemand zich voelt of waar hij of zij goed of minder goed in is. Wij leren kinderen hun eigen groeimogelijkheden in te zien.”
